| πιστος ο λογος ει τις επισκοπης ορεγεται καλου εργου επιθυμει | |
| δει ουν τον επισκοπον ανεπιλημπτον ειναι μιας γυναικος ανδρα νηφαλιον σωφρονα κοσμιον φιλοξενον διδακτικον | |
| μη παροινον μη πληκτην αλλα επιεικη αμαχον αφιλαργυρον | |
| του ιδιου οικου καλως προισταμενον τεκνα εχοντα εν υποταγη μετα πασης σεμνοτητος | |
| ει δε τις του ιδιου οικου προστηναι ουκ οιδεν πως εκκλησιας θεου επιμελησεται | |
| μη νεοφυτον ινα μη τυφωθεις εις κριμα εμπεση του διαβολου | |
| δει δε και μαρτυριαν καλην εχειν απο των εξωθεν ινα μη εις ονειδισμον εμπεση και παγιδα του διαβολου | |
| διακονους ωσαυτως σεμνους μη διλογους μη οινω πολλω προσεχοντας μη αισχροκερδεις | |
| εχοντας το μυστηριον της πιστεως εν καθαρα συνειδησει | |
| και ουτοι δε δοκιμαζεσθωσαν πρωτον ειτα διακονειτωσαν ανεγκλητοι οντες | |
| γυναικας ωσαυτως σεμνας μη διαβολους νηφαλιους πιστας εν πασιν | |
| διακονοι εστωσαν μιας γυναικος ανδρες τεκνων καλως προισταμενοι και των ιδιων οικων | |
| οι γαρ καλως διακονησαντες βαθμον εαυτοις καλον περιποιουνται και πολλην παρρησιαν εν πιστει τη εν χριστω ιησου | |
| ταυτα σοι γραφω ελπιζων ελθειν [προς σε] εν ταχει | |
| εαν δε βραδυνω ινα ειδης πως δει εν οικω θεου αναστρεφεσθαι ητις εστιν εκκλησια θεου ζωντος στυλος και εδραιωμα της αληθειας | |
| και ομολογουμενως μεγα εστιν το της ευσεβειας μυστηριον ος εφανερωθη εν σαρκι εδικαιωθη εν πνευματι ωφθη αγγελοις εκηρυχθη εν εθνεσιν επιστευθη εν κοσμω ανελημφθη εν δοξη |