| λεγω δε εφ οσον χρονον ο κληρονομος νηπιος εστιν ουδεν διαφερει δουλου κυριος παντων ων | |
| αλλα υπο επιτροπους εστιν και οικονομους αχρι της προθεσμιας του πατρος | |
| ουτως και ημεις οτε ημεν νηπιοι υπο τα στοιχεια του κοσμου ημεθα δεδουλωμενοι | |
| οτε δε ηλθεν το πληρωμα του χρονου εξαπεστειλεν ο θεος τον υιον αυτου γενομενον εκ γυναικος γενομενον υπο νομον | |
| ινα τους υπο νομον εξαγοραση ινα την υιοθεσιαν απολαβωμεν | |
| οτι δε εστε υιοι εξαπεστειλεν ο θεος το πνευμα του υιου αυτου εις τας καρδιας ημων κραζον αββα ο πατηρ | |
| ωστε ουκετι ει δουλος αλλα υιος ει δε υιος και κληρονομος δια θεου | |
| αλλα τοτε μεν ουκ ειδοτες θεον εδουλευσατε τοις φυσει μη ουσιν θεοις | |
| νυν δε γνοντες θεον μαλλον δε γνωσθεντες υπο θεου πως επιστρεφετε παλιν επι τα ασθενη και πτωχα στοιχεια οις παλιν ανωθεν δουλευσαι θελετε | |
| ημερας παρατηρεισθε και μηνας και καιρους και ενιαυτους | |
| φοβουμαι υμας μη πως εικη κεκοπιακα εις υμας | |
| γινεσθε ως εγω οτι καγω ως υμεις αδελφοι δεομαι υμων ουδεν με ηδικησατε | |
| οιδατε δε οτι δι ασθενειαν της σαρκος ευηγγελισαμην υμιν το προτερον | |
| και τον πειρασμον υμων εν τη σαρκι μου ουκ εξουθενησατε ουδε εξεπτυσατε αλλα ως αγγελον θεου εδεξασθε με ως χριστον ιησουν | |
| που ουν ο μακαρισμος υμων μαρτυρω γαρ υμιν οτι ει δυνατον τους οφθαλμους υμων εξορυξαντες εδωκατε μοι | |
| ωστε εχθρος υμων γεγονα αληθευων υμιν | |
| ζηλουσιν υμας ου καλως αλλα εκκλεισαι υμας θελουσιν ινα αυτους ζηλουτε | |
| καλον δε ζηλουσθαι εν καλω παντοτε και μη μονον εν τω παρειναι με προς υμας | |
| τεκνια μου ους παλιν ωδινω μεχρις ου μορφωθη χριστος εν υμιν | |
| ηθελον δε παρειναι προς υμας αρτι και αλλαξαι την φωνην μου οτι απορουμαι εν υμιν | |
| λεγετε μοι οι υπο νομον θελοντες ειναι τον νομον ουκ ακουετε | |
| γεγραπται γαρ οτι αβρααμ δυο υιους εσχεν ενα εκ της παιδισκης και ενα εκ της ελευθερας | |
| αλλ ο [μεν] εκ της παιδισκης κατα σαρκα γεγεννηται ο δε εκ της ελευθερας δι επαγγελιας | |
| ατινα εστιν αλληγορουμενα αυται γαρ εισιν δυο διαθηκαι μια μεν απο ορους σινα εις δουλειαν γεννωσα ητις εστιν αγαρ | |
| το δε αγαρ σινα ορος εστιν εν τη αραβια συστοιχει δε τη νυν ιερουσαλημ δουλευει γαρ μετα των τεκνων αυτης | |
| η δε ανω ιερουσαλημ ελευθερα εστιν ητις εστιν μητηρ ημων | |
| γεγραπται γαρ ευφρανθητι στειρα η ου τικτουσα ρηξον και βοησον η ουκ ωδινουσα οτι πολλα τα τεκνα της ερημου μαλλον η της εχουσης τον ανδρα | |
| ημεις δε αδελφοι κατα ισαακ επαγγελιας τεκνα εσμεν | |
| αλλ ωσπερ τοτε ο κατα σαρκα γεννηθεις εδιωκεν τον κατα πνευμα ουτως και νυν | |
| αλλα τι λεγει η γραφη εκβαλε την παιδισκην και τον υιον αυτης ου γαρ μη κληρονομησει ο υιος της παιδισκης μετα του υιου της ελευθερας | |
| διο αδελφοι ουκ εσμεν παιδισκης τεκνα αλλα της ελευθερας |