Дорогие друзья! Наша книга по новозаветной текстологии уже вышла, и ее можно приобрести. Детали здесь
Главная » Библия » Новый Завет (Wescott-Hort Edition - критический текст) » ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ (Послание к Римлянам)
| παρακαλω ουν υμας αδελφοι δια των οικτιρμων του θεου παραστησαι τα σωματα υμων θυσιαν ζωσαν αγιαν τω θεω ευαρεστον την λογικην λατρειαν υμων | |
| και μη συσχηματιζεσθε τω αιωνι τουτω αλλα μεταμορφουσθε τη ανακαινωσει του νοος εις το δοκιμαζειν υμας τι το θελημα του θεου το αγαθον και ευαρεστον και τελειον | |
| λεγω γαρ δια της χαριτος της δοθεισης μοι παντι τω οντι εν υμιν μη υπερφρονειν παρ ο δει φρονειν αλλα φρονειν εις το σωφρονειν εκαστω ως ο θεος εμερισεν μετρον πιστεως | |
| καθαπερ γαρ εν ενι σωματι πολλα μελη εχομεν τα δε μελη παντα ου την αυτην εχει πραξιν | |
| ουτως οι πολλοι εν σωμα εσμεν εν χριστω το δε καθ εις αλληλων μελη | |
| εχοντες δε χαρισματα κατα την χαριν την δοθεισαν ημιν διαφορα ειτε προφητειαν κατα την αναλογιαν της πιστεως | |
| ειτε διακονιαν εν τη διακονια ειτε ο διδασκων εν τη διδασκαλια | |
| ειτε ο παρακαλων εν τη παρακλησει ο μεταδιδους εν απλοτητι ο προισταμενος εν σπουδη ο ελεων εν ιλαροτητι | |
| η αγαπη ανυποκριτος αποστυγουντες το πονηρον κολλωμενοι τω αγαθω | |
| τη φιλαδελφια εις αλληλους φιλοστοργοι τη τιμη αλληλους προηγουμενοι | |
| τη σπουδη μη οκνηροι τω πνευματι ζεοντες τω κυριω δουλευοντες | |
| τη ελπιδι χαιροντες τη θλιψει υπομενοντες τη προσευχη προσκαρτερουντες | |
| ταις χρειαις των αγιων κοινωνουντες την φιλοξενιαν διωκοντες | |
| ευλογειτε τους διωκοντας ευλογειτε και μη καταρασθε | |
| χαιρειν μετα χαιροντων κλαιειν μετα κλαιοντων | |
| το αυτο εις αλληλους φρονουντες μη τα υψηλα φρονουντες αλλα τοις ταπεινοις συναπαγομενοι μη γινεσθε φρονιμοι παρ εαυτοις | |
| μηδενι κακον αντι κακου αποδιδοντες προνοουμενοι καλα ενωπιον παντων ανθρωπων | |
| ει δυνατον το εξ υμων μετα παντων ανθρωπων ειρηνευοντες | |
| μη εαυτους εκδικουντες αγαπητοι αλλα δοτε τοπον τη οργη γεγραπται γαρ εμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος | |
| αλλα εαν πεινα ο εχθρος σου ψωμιζε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτον τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου | |
| μη νικω υπο του κακου αλλα νικα εν τω αγαθω το κακον |